Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Μια σπουδαία στιγμή στην ιστορία του ποδοσφαιρικού fair play, που θυμίζει rugby.

Του Τάσου Πανταζίδη

Στις 18 Απριλίου του 1973, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα. Σε εκείνο το ποδοσφαιρικό ματς, ο φωτογράφος Μιχάλης Παππούς απαθανάτισε μια σκηνή που έμελλε να μείνει στην ιστορία.
Ο διάσημος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Γιώργος Κούδας, περιγράφει τη σκηνή: « Έκανα μια αστραπιαία αλλαγή κατεύθυνσης με μεγάλη ταχύτητα και με την μπάλα στα πόδια, κατευθυνόμενος προς την εστία του ΠΑΟ. Ο Καψής δεν είχε άλλη επιλογή, αφού η φάση ήταν σίγουρο γκολ, από το να με ανατρέψει. Το έκανε, αλλά σημασία έχει το πώς. Προτίμησε να με πιάσει με τα χέρια, παρά να με χτυπήσει από πίσω και να με τραυματίσει πιθανότατα. Για μένα ήταν ένα παλικαρίσιο φάουλ, που φαινομενικά εκθέτει τον αμυντικό, αφού στη φωτογραφία φαίνεται ο Κούδας να καλπάζει και ο Καψής να προσπαθεί κάνοντας βουτιά να τον πιάσει. Κατά βάθος, όμως, η φάση αυτή είναι ένας ύμνος του φερ πλέι».
Ο Καψής είχε δηλώσει παλιότερα ότι «τον Κούδα τον σέβεσαι για το θέαμα που προσφέρει, δεν τον ρίχνεις στο χορτάρι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω αιτία τραυματισμού του Γιώργου».

Η φωτογραφία έγινε αφίσα, εξώφυλλο βιβλίων, μπήκε σε πάμπολλες εφημερίδες και περιοδικά της εποχής και βέβαια σε όλα τα λευκώματα και αφιερώματα για τον ΠΑΟΚ και τον Κούδα.
Ο Γιώργος Κούδας και ο Άνθιμος Καψής, έμειναν στην ποδοσφαιρική ιστορία, όχι μόνο για την ποιότητά τους ως ποδοσφαιριστές, αλλά και για την ποιότητά τους ως φορείς του αθλητικού πνεύματος. Δικαίως, καθώς το πιο πάνω περιστατικό δεν ήταν το μόνο που τους έκανε να ξεχωρίζουν.
Οι δύο αυτές «σημαίες» των ομάδων τους, υπήρξαν άτυποι πρεσβευτές του «ευ αγωνίζεσθε» σε ένα άθλημα που πολλές φορές πλήγωσε το αθλητικό πνεύμα.


Θα πει κάποιος: «τι σχέση έχει μια ποδοσφαιρική ιστορία με το rugby (league  ή union)»;
Η απάντηση είναι απλή για όσους παρατήρησαν τη φωτογραφία.
Αυτό που στο ποδόσφαιρο είναι κανόνας (η ανατροπή δηλαδή με τρικλοποδιά και πολλές φορές άσχημο τραυματισμό) στο rugby δεν υπάρχει καν στη σκέψη των αμυνόμενων.
Αντίθετα, η κίνηση που στο ποδόσφαιρο θεωρήθηκε fair play, είναι ο κανόνας του αμυνόμενου στο rugby.
Με λίγα λόγια, fair play και rugby είναι έννοιες αλληλένδετες και ευχαριστούμε όσα και όσους μας το θυμίζουν.

Σάββατο 16 Απριλίου 2016

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ

Άρθρο του Τάσου Πανταζίδη

Συνηθίζουμε να αποκαλούμε «αθλητισμό» τα ομαδικά και ατομικά παιχνίδια που συνδυάζονται με σωματική άσκηση.
Λάθος μεγάλο.
Ο Αθλητισμός ως αξία, είναι στοιχείο που προάγει τον άνθρωπο, το μυαλό και την ψυχή του, την κοινωνική συνεργασία και αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό.
Όταν ο «αθλητισμός δεν προάγει τα πιο πάνω, απλά δεν είναι Αθλητισμός.
Η ιστορία της ανθρωπότητας έχει να επιδείξει πολλές περιπτώσεις που ο «αθλητισμός» χρησιμοποιήθηκε για να διχάσει.
Το 1969, αφού το Ελ Σαλβαδόρ απέκλεισε την Ονδούρα σε αγώνα πρόκρισης στο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Ο πόλεμος διήρκησε μόλις εκατό ώρες. Στοίχισε όμως τη ζωή σε 6.000 ανθρώπους και οδήγησε σε εκτοπισμό 100.000 πολίτες των δύο χωρών.
Στη Ναζιστική Γερμανία, από το 1934 ως και την έναρξη του Β’ Π.Π., ο «αθλητισμός» χρησιμοποιήθηκε για να επιδείξει την «ανωτερότητα της Άριας φυλής» έναντι των άλλων. Ακόμα και Ολυμπιακοί αγώνες του Βερολίνου, χρησιμοποιήθηκαν για το σκοπό αυτό (αλλά ευτυχώς απέτυχαν σε αυτό το πεδίο).
Σε άλλες περιπτώσεις, αθλήματα απαγορεύτηκαν από απολυταρχικά καθεστώτα και μοναρχίες με διάφορες αφορμές, για να πλήξουν όσους τα ασκούσαν.
Από την άλλη πλευρά όμως, ο Αθλητισμός χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για να αποδείξει το μεγαλείο του ανθρώπινου πολιτισμού και να υμνήσει τις μεγάλες και πανανθρώπινες αξίες.
Στην Ιλιάδα βλέπουμε να διεξάγονται αθλητικοί αγώνες για να τιμηθούν ήρωες που σκοτώθηκαν και οι στιγμές αυτές δεν γίνονταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους εχθρούς.
Ακόμα και στη σύγχρονη εποχή όμως, ο Αθλητισμός χρησιμοποιήθηκε για να προάγει  τις υψηλές αξίες και ιδανικά.
Τον Φλεβάρη του 1989 στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής, στην προσπάθεια μετάβασης στη νέα πραγματικότητα συνύπαρξης και ισότητας λευκών – μαύρων, διεξήχθη ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα σε δυο ομάδες που τις αποτελούσαν διάσημοι λευκοί και μαύροι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ώστε να δώσει μια ευκαιρία να αρθούν έχθρες και προκαταλήψεις. Στην ίδια χώρα το 1995, ο υπέροχος άνθρωπος και κορυφαίος ανθρωπιστής, Πρόεδρος Νέλσων Μαντέλα, χρησιμοποίησε το ράγκμπυ για να ενώσει το Λαό της χώρας του και να δημιουργήσει το νοτιοαφρικάνικο έθνος.
Το Λακρός, ένα παραδοσιακό ομαδικό παιχνίδι των ινδιάνων της βορειοανατολικής Αμερικής, έγινε στα τέλη του 19ου αιώνα διεθνές άθλημα. To 2010, οι Ινδιάνοι Ιρόκι (δημιουργοί του αθλήματος) σκόπευαν να μεταβούν στο Ηνωμένο Βασίλειο  για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι Ιρόκι, δεν ήταν κάτοχοι διαβατηρίων των ΗΠΑ ή του Καναδά. Είχαν διαβατήρια της Κοινότητάς τους. Οι ΗΠΑ όμως, προκειμένου να μην εμποδίσουν τη συμμετοχή στους αγώνες, δέχθηκαν τη χρήση των διαβατηρίων αυτών. Αυτή ήταν μια μεγάλη νίκη του αθλητισμού επί της γραφειοκρατίας και επί της διπλωματίας.
Το ραγκμπυ λιγκ επίσης, ένωσε τους εργάτες της Αγγλίας (και όχι μόνο) και τους έδωσε τη χαρά της ανάδειξης και της καταξίωσης ενώ έγινε παράλληλα το εργαλείο της ενσωμάτωσης των μεταναστών αλλά και της αλληλοεκτίμησης ιθαγενών, αποίκων και μεταναστών στην Αυστραλία.
Ο Αθλητισμός υπήρξε επίσης βασικό συστατικό της γυναικείας χειραφέτησης από τις αρχές του 20ου αιώνα στις ανεπτυγμένες χώρες, μέχρι και σήμερα στις πιο συντηρητικές ή φανταμενταλιστικές κοινωνίες.
Αυτός είναι ο Αθλητισμός. Με αξίες, αρχές, ιδανικά, πρότυπα, κανόνες.
Όποιος δεν τα βλέπει, όποιος δεν τα αναγνωρίζει, όποιος δεν τα υπηρετεί, απλά κάνει σπορ.
Οι διασπάσεις, οι ύβρεις, η εχθρότητα, είναι πρώτα απάνθρωπη και ακολούθως αντιαθλητική συμπεριφορά.
Το να μην απαντάς σε αυτές τις συμπεριφορές, είναι πολιτισμός γιατί είναι αθλητισμός.
Δεν είναι αδυναμία ή ανικανότητα. Είναι ανωτερότητα.
Ο καθένας δίνει από αυτά που έχει στο δισάκι του. Άλλος κουβαλάει μαζί του τη μιζέρια, το μίσος, το ψέμα, την εχθρότητα, τη διχόνοια και με αυτά ανεβαίνει το Γολγοθά του (γιατί Γολγοθάς είναι μια τέτοια πορεία).
Άλλος κουβαλάει στο δισάκι του την αλληλεγγύη, την προσφορά, την άμιλλα, τον σεβασμό, τις αξίες, την πίστη, τη δημιουργία και την προσήλωση στους συμφωνημένους κανόνες. Αυτός έχει να δώσει, γιατί τα στοιχεία αυτά είναι από την κατηγορία εκείνων των αγαθών που όταν τα μοιράζεις αυξάνονται αντί να μειώνονται.
Ας ακολουθήσουμε λοιπόν όλοι, αυτό το παράδειγμα.


ΥΓ: Η μέχρι τώρα δουλειά μας για την εδραίωση του ράγκμπυ λιγκ στη χώρα μας, είναι δεμένη με τις πιο πάνω αξίες και πολεμά τις πιο πάνω αρρώστιες.  Είμαι υπερήφανος για το ότι συμμετέχω στην προσπάθεια που κάνουν τα μέλη και τα στελέχη της ΕΟΡΛ για ανάπτυξη, κόντρα σε αντιξοότητες και ανηθικότητα. 

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΡΑΓΚΜΠΥ ΛΙΓΚ

Η Ελληνική Ομοσπονδία Ράγκμπυ Λιγκ, συνεχίζει το πρόγραμμα ανάπτυξης στις ηλικίες των εφήβων (ηλικίες μαθητών Γυμνασίου).
Καθημερινά 30-70 παιδιά γνωρίζουν το άθλημα από προπονητές και στελέχη. Η ανταπόκριση είναι ενθουσιώδης και προκαλεί για ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια και επέκταση.
Στις φωτογραφίες από την προπόνηση της 13ης Απριλίου, περισσότερα από 60 παιδιά παίζουν με ενθουσιασμό το ωραιότερο άθλημα του κόσμου.



Ο Πρόεδρος της ΕΟΡΛ Κώστας Τζεβελέκος με παιδιά του προγράμματος.




 







Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Η ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΥΡΡΥΧΙΟ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ

Με τεράστια συμμετοχή από φίλους και υποστηρικτές του Συλλόγου, έγινε στον Ασπρόπυργο η ετήσια γιορτή του Πυρρίχιου.
Στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Φορέων και οργανισμών, εκπρόσωποι από τον αθλητισμό αλλά και υποστηρικτές του Πυρρίχιου από τη Δυτική Αττική, παραβρέθηκαν για να δώσουν ακόμα περισσότερη δύναμη για συνέχεια επιτυχιών.
Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν: Ο Δήμαρχος Ασπροπύργου κος Μελετίου και πολλοί Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο εκπρόσωπος του ΠΑΟΚ και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής κος Λαγωνίδης, ο Πρόεδρος της ΕΠΣ Δυτ. Αττικής κος Τζαννόπουλος, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ράγκμπυ Λιγκ κος Κώστας Τζεβελέκος, ο ιδρυτής της Ε.Ο.Ρ.Λ. κος Τάσος Πανταζίδης, δημοσιογράφοι από ηλεκτρονικά ΜΜΕ, οι προπονητές και αθλητές των τμημάτων του Συλλόγου και πολλοί φίλοι και φίλες.
Πριν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, έγιναν βραβεύσεις σε όλα τα τμήματα από τους επίσημους προσκεκλημένους. Η κύρια βράβευση όμως ήταν για την ανδρική ομάδα ράγκμπυ λιγκ που κατέκτησε το πρωτάθλημα Νοτίου Ομίλου της ΕΟΡΛ.
Η βραδιά ήταν εξαιρετική και έδωσε τη βεβαιότητα για ακόμα καλύτερα στο μέλλον.




















Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΡΑΓΚΜΠΥ ΛΙΓΚ ΣΤΗΝ ΑΧΑΪΑ


Ένας καταπληκτικός αγώνας Ράγκμπυ Λιγκ γυναικών διεξήχθη στο γήπεδο Χαϊκαλίου την Κυριακή 3 Απριλίου 2016.
Οι «πράσινες» του Αιόλου, αντιμετώπισαν τις «Αγίες» του Αγίου Θωμά Γουδίου σε ένα ιστορικό ματς.  Ήταν ο πρώτος αγώνας Ράγκμπυ Λιγκ γυναικών στην Πελοπόννησο. Οι μαχήτριες από την Πάτρα, μια από τις πρώτες γυναικείες ομάδες στην Ελλάδα, έπαιξαν πάρα πολύ καλά και νίκησαν τις Αθηναίες με σκορ 22-0.
Η ομορφιά του παιχνιδιού, ήταν αυτό που έμεινε στην καρδιά όλων όσων έπαιξαν και όλων όσων παρακολούθησαν ως θεατές.

Η γηπεδούχος ομάδα του Αίολου που έπαιζε για πρώτη φορά Ράγκμπυ με κανόνες Λιγκ, νίκησε τη νεοσύστατη γυναικεία ομάδα του Αγ. Θωμά, που ταξίδεψε πρώτη φορά εκτός έδρας! 


Οι πόντοι από αγγίγματα σημειώθηκαν στο 2ο, 5ο, 9ο, 13ο και 16ο λεπτό ενώ το τελευταίο άγγιγμα του παιχνιδιού συνοδεύτηκε και από επιτυχημένη μετατροπή. Αξίζει να σημειωθεί ότι τους 16 από τους 22 πόντους της ομάδας του Αίολου τους σκόραρε η Έφη Μάρκου! Τρία αγγίγματα πέτυχε η Έφη Μάρκου, ένα η Φωτεινή Σιαμέτη και ένα η Έστα Δαβίλα. Συγχαρητήρια αξίζουν και στις δύο ομάδες που έδωσαν την ευκαιρία στους θεατές να παρακολουθήσουν ένα παιχνίδι με πάθος και θεαματικές φάσεις. 
 Πολλά συγχαρητήρια στις γηπεδούχους που αν και πολύ πιο έμπειρες, σεβάστηκαν τις κοπέλες από την Αθήνα και επέδειξαν ικανότητες, συνεργασία αλλά και αθλητικό πνεύμα. Επίσης συγχαρητήρια αξίζουν στις φιλοξενούμενες για την βελτίωση στο παιχνίδι τους, τη μαχητικότητα και την επιμονή τους, Αμφότερες οι ομάδες τίμησαν τα χρώματα των Συλλόγων τους.




Για την ομάδα του Αιόλου, έπαιξαν: Φωτεινή Σιαμέτη (αρχηγός), Έφη Χρυσανθακοπούλου, Έφη Μάρκου, Έστα Δαωίλα, Σοφία Κούκου, Ράνια Κούτσικου, Κατερίνα Γαλάνη, Αγγελική Δουλαβέρη, Τρισεύγενη Χρυσανθοπούλου. Προπονητής ο Σωτήρης Σκρέτας.
Για την ομάδα του Αγ. Θωμά με προπονητή τον Κωνσταντίνο Ρούσσο, αγωνίστηκαν οι: Λουκία Καφκιά (αρχηγός), Ζωή Μόραγλη, Ειρήνη Βούλτεψη, Ζωή Παπαγιαννοπούλου, Νανά Παπαδοπούλου, Λαμπρινή Παπαδοπούλου και Μαριάννα Πιτταρά, με τη στήριξη των Πατρινιών Φλορίντα Χαλίμη και Αθανασία Χρυσανθοπούλου.

Διαιτητής του αγώνα ήταν ο Μάθιου Άσχιλλ.