Μια σπουδαία στιγμή στην ιστορία του ποδοσφαιρικού fair play, που θυμίζει rugby.

Του Τάσου Πανταζίδη

Στις 18 Απριλίου του 1973, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα. Σε εκείνο το ποδοσφαιρικό ματς, ο φωτογράφος Μιχάλης Παππούς απαθανάτισε μια σκηνή που έμελλε να μείνει στην ιστορία.

Ο διάσημος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Γιώργος Κούδας, περιγράφει τη σκηνή: « Έκανα μια αστραπιαία αλλαγή κατεύθυνσης με μεγάλη ταχύτητα και με την μπάλα στα πόδια, κατευθυνόμενος προς την εστία του ΠΑΟ. Ο Καψής δεν είχε άλλη επιλογή, αφού η φάση ήταν σίγουρο γκολ, από το να με ανατρέψει. Το έκανε, αλλά σημασία έχει το πώς. Προτίμησε να με πιάσει με τα χέρια, παρά να με χτυπήσει από πίσω και να με τραυματίσει πιθανότατα. Για μένα ήταν ένα παλικαρίσιο φάουλ, που φαινομενικά εκθέτει τον αμυντικό, αφού στη φωτογραφία φαίνεται ο Κούδας να καλπάζει και ο Καψής να προσπαθεί κάνοντας βουτιά να τον πιάσει. Κατά βάθος, όμως, η φάση αυτή είναι ένας ύμνος του φερ πλέι».

Ο Καψής είχε δηλώσει παλιότερα ότι «τον Κούδα τον σέβεσαι για το θέαμα που προσφέρει, δεν τον ρίχνεις στο χορτάρι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω αιτία τραυματισμού του Γιώργου».

Η φωτογραφία έγινε αφίσα, εξώφυλλο βιβλίων, μπήκε σε πάμπολλες εφημερίδες και περιοδικά της εποχής και βέβαια σε όλα τα λευκώματα και αφιερώματα για τον ΠΑΟΚ και τον Κούδα.

Ο Γιώργος Κούδας και ο Άνθιμος Καψής, έμειναν στην ποδοσφαιρική ιστορία, όχι μόνο για την ποιότητά τους ως ποδοσφαιριστές, αλλά και για την ποιότητά τους ως φορείς του αθλητικού πνεύματος. Δικαίως, καθώς το πιο πάνω περιστατικό δεν ήταν το μόνο που τους έκανε να ξεχωρίζουν.

Οι δύο αυτές «σημαίες» των ομάδων τους, υπήρξαν άτυποι πρεσβευτές του «ευ αγωνίζεσθε» σε ένα άθλημα που πολλές φορές πλήγωσε το αθλητικό πνεύμα.

Θα πει κάποιος: «τι σχέση έχει μια ποδοσφαιρική ιστορία με το rugby (league  ή union)»;

Η απάντηση είναι απλή για όσους παρατήρησαν τη φωτογραφία.

Αυτό που στο ποδόσφαιρο είναι κανόνας (η ανατροπή δηλαδή με τρικλοποδιά και πολλές φορές άσχημο τραυματισμό) στο rugby δεν υπάρχει καν στη σκέψη των αμυνόμενων.

Αντίθετα, η κίνηση που στο ποδόσφαιρο θεωρήθηκε fair play, είναι ο κανόνας του αμυνόμενου στο rugby.

Με λίγα λόγια, fair play και rugby είναι έννοιες αλληλένδετες και ευχαριστούμε όσα και όσους μας το θυμίζουν.