Η Ε.Ο.Ρ.Λ. ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ "ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΡΑΓΚΜΠΥ ΛΙΓΚ" ΤΗΣ Ε.Ο.Μο.Π.

Η Ε.Ο.Ρ.Λ. εξέδωσε δελτίο τύπου, ενημερώνοντάς μας για την παραίτησή της από μέλος της R.L.E.F. υπέρ της "Επιτροπής Ράγκμπυ Λιγκ" της Ε.Ο.Μο.Π.
Το δελτίο αναφέρει:

Μετά από πέντε χρόνια σκληρής δουλειάς και πολλών εμποδίων και αντιπολίτευσης που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, πετύχαμε την αναγνώριση του σπουδαίου αθλήματος του Ράγκμπυ Λιγκ, από την Ελληνική Κυβέρνηση.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Ράγκμπυ Λιγκ αιτήθηκε το 2014 στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για αναγνώριση ως ανεξάρτητη Ομοσπονδία.

Το 2014 ενημερωθήκαμε ανεπίσημα πως η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού είχε την πρόθεση να εντάξει το Ράγκμπυ Λιγκ υπό την αρμοδιότητα της Ομοσπονδίας του Ράγκμπυ Γιούνιον. Απορρίψαμε αυτή την πιθανότητα και πετύχαμε να καθυστερήσουμε αυτή την απόφαση.

Εκτός από αυτό, προσπαθήσαμε να καλύψουμε όλες τις προϋποθέσεις του Νόμου για αναγνώριση. Το δυσκολότερο ήταν το «να έχουμε είκοσι συλλόγους» ενεργούς στο ράγκμπυ λιγκ. Εμείς είχαμε 26 (και τώρα 36) εγγεγραμμένα Σωματεία, αλλά μόνο 14 έχουν παίξει Λιγκ τουλάχιστον μια φορά. Πόσο μάλλον να μπορούν να συμμετάσχουν σε διοργάνωση. Ένα ακόμα εμπόδιο ήταν το γεγονός πως ένας αριθμός μελών είχαν γραφειοκρατικά προβλήματα (έλλειπαν έγγραφα) προκειμένου να λάβουν αναγνώριση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Αυτή η κατάσταση συνολικά, μας οδήγησε σε μια αβέβαιη κατάσταση.

………………………….

Ένα από τα προβλήματα (για την αναγνώρισή μας) ήταν το γεγονός πως η Διεθνής Ομοσπονδία Ράγκμπυ Λιγκ δεν είναι αναγνωρισμένη από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Η ΓΓΑ μας ζήτησε μια επίσημη επιστολή της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ράγκμπυ Λιγκ (στην οποία είμαστε μέλη) που να πιστοποιεί πως το Ράγκμπυ Λιγκ και το Ράγκμπυ Γιούνιον είναι διαφορετικά και ξέχωρα αθλήματα. Παρά το ότι ζητήσαμε αυτή την επιστολή, περισσότερες από μια φορές από τον κο Καζάντζιαν, παρόλο που το Δ.Σ. (της RLEF) ήταν ενήμερο για την άρνηση του κου Καζάντζιαν να μας το παράσχει, ουδέποτε μας στάλθηκε μια τέτοια επιστολή. Αυτό έκανε τη ΓΓΑ να μην έχει πρόσφατη επίσημη και ισχυρή πιστοποίηση σχετικά με την ανεξαρτησία του λιγκ.

Προσπαθήσαμε επίσης να ενισχύσουμε τον αριθμό των παικτών και των Σωματείων. Ιδρύσαμε μερικά νέα Σωματεία, ξεκινήσαμε δραστηριότητα με γυναίκες και παιδιά, αλλά η διάσπαση μεταξύ των μελών μας έκανε την προσπάθειά μας πιο δύσκολη. Είναι σύμπτωση πάντως το γεγονός πως η διάσπαση συνέβη σε μια περίοδο που όλοι ήξεραν πως ήμασταν πολύ κοντά στην αναγνώριση.

Η απουσία αναγνώρισης από την Κυβέρνηση, μας έκανε να λειτουργούμε στα όρια της νομιμότητας. Έπρεπε να παίζουμε σε ημινόμιμη κατάσταση. Επίσημοι για τις Αρχές της Ελληνικής Δικαιοσύνης και για την Εφορία, αλλά ανεπίσημοι για το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Όλα αυτά τα προβλήματα έκαναν επείγουσα την ανάγκη απόκτησης αναγνώρισης από την Κυβέρνηση το συντομότερο δυνατό. Όταν συνειδητοποιήσαμε τελικά πως η αναγνώριση της Ε.Ο.Ρ.Λ. θα έπαιρνε μήνες, αποφασίσαμε να ζητήσουμε από τη ΓΓΑ να μας εντάξει υπό την αιγίδα μιας επίσημης και αναγνωρισμένης Ολυμπιακής Ομοσπονδίας. Προτείναμε την Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου, η οποία είχε προσφάτως υποδεχθεί και ένα άλλο Ολυμπιακό άθλημα, το Τρίαθλο (αφότου η Ομοσπονδία του Τριάθλου απώλεσε την Ειδική Αθλητική Αναγνώριση λόγω του ότι είχε λιγότερα από 16 αναγνωρισμένα Σωματεία).

Η ΓΓΑ τελικά δέχθηκε την πρότασή μας και τοποθέτησαν το Ράγκμπυ Λιγκ υπό την αιγίδα της Ε.Ο.Μο.Π..

Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα:

1)     Το Ράγκμπυ Λιγκ πρέπει να είναι αναγνωρισμένο προκειμένου να αναπτυχθεί,

2)     Το Ράγκμπυ Λιγκ πρέπει να είναι αναγνωρισμένο προκειμένου να αποφύγει εμπόδια,

3)     Προτείναμε στην ΓΓΑ να μας θέσει υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μοντέρνου Πεντάθλου,

4)     Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού αποφάσισε να θέσει το Ράγκμπυ Λιγκ στην Ελληνική Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου,

5)     Ο Ελληνικός Αθλητικός Νόμος δεν επιτρέπει σε κανένα άλλο παρά στην Αναγνωρισμένη Ομοσπονδία να λειτουργεί το άθλημα,

Παραιτούμαστε από μέλη της R.L.E.F.  

υπέρ της Επιτροπής Ράγκμπυ Λιγκ της Ε.Ο.Μο.Π.